URLA
Diyelim bir masa var önümde
Elimde bardak Oturmuş içiyorum Bardak mı Urla mı tuttuğum? Bardağı masaya Tak! Vurdum mu vurdum Masaya dönüyorum Urla, uzak, uzak, uzak Diyelim oturmuş yazıyorum Birden duruyor kalem Bir görüntü ak kâğıtlarda Ev ev sokak sokak Yine Urla oluyor konum Bir ağız mızıkam var Üflüyorum Re mi fa sol la Bir es mi giriyor araya -Ya Urla? Bardak değil o baylar Tak! Masaya vurduğum Hak arıyorum Düpedüz hak! Bütün mahpus kasabalar Küçük ölü kentler Soyulan tarla tarla Onlardan biridir Urla! Yavaş yavaş sarhoş oluyorum... |