MUTLULUK ŞEHRİ
Mutluluk şehrimizin sokaklarında
El ele, kol kola dolaşan sevgililerin Ve çocukların çığlıklarından yükselen Gülücüklerinin yerine Şimdi kaldırımlarında kılıç gibi dikenler, Duvarlarında kızıl kan izleri sırlanmaktadırlar. Mutluluk şehrimizin, o hoş bağlarda ötüşen kuşların, Bülbüllerin sesleri kesilmiş Yas içinde, güller, yapraklar, ağaçlar Onları da bir duyan olsun umuduyla, Yanlarından geçip giden arklarla Her kıtaya, cefa gözyaşları sunmaktadırlar. Oysa Mutluluk şehrimizin Özgürlük anahtarını kırılmış bir kere, Ve bir solukta teslim bayrağını çektirip, Dolanmışlar paslı zincirleri kollarımız bin kere. Nedamet içinde, Feryatlar, yalvarışlar Parmaklıklara tırmanmaktadırlar. Bunun içidir ki, Birileri Artık huzur şehrimizin caddelerini değil, Varoşların tozlu, taşlı dar sokaklarında Kefenimi sırtlatmış, Kimseyle helâlılaştırmadan Meçhuliyete doğru yürütmektedir. Emir Kerküklü |