Geçmiş yitik bahara, özlem duymak nafile,
İnat edip geriye, dönmüyor zalim dünya.
Bilmem kimi besliyor, giden bunca kafile,
Yedikçe tükeniyor, onmuyor zalim dünya.

Bir mesaj var içinde, geçmişten güne gelen,
Bazen dingin su olur, bazen kıyılar delen,
Sonunda mutlak ağlar, kahkaha ile gülen,
Alıp yükü sırtımdan inmiyor zalim dünya.

Koskoca bir bedeni, ayakta tutar nefes,
Kimisi külkedisi, kimi pamuk pirenses,
Gerçeği sorar olsam, ne seda var; ne bir ses,
Yer yerinden oynasa, tınmıyor zalim dünya.

Ne akıl kabullenir, ne yüreğin olanı,
Hakikate bağlarız, bir nefeslik yalanı,
Hikmetine sayarız, evrende ki ilanı,
Kanıp hayal atına, binmiyor zalim dünya

Ahiri çarklı devran, seni de öğütecek,
Yaşamın sahnesinde, ederken zilli köçek,
Gün gelir BOZOK kızı, yağmalar börtü böcek,
Beni etten kemikten, sanmıyor zalim dünya.


ALİYE UYANIK

ÇANAKKALE// GEYİKLİ


YALAN DÜNYA

Yalan dünya senden eyice sovudum,
Çarkın eskisi gibi, dönmüyo gari.
Ya şirazen goptu, ya eksenin gaydı,
Sende galmaya gavlim, galmadı gari.

Paran pul,akcen yitik, tedavülde sent,
Zılgıt ağıt garışık, bozuldu ahenk,
Bürütle dara gavgalı, firari net,
Gaymış gantarın topu ,dutmuyo denk.

YALANCININ MUMU YATSIDA SÖNMÜYO GARİ
YANLIŞ HESAP BAĞDAT!TAN DÖNMÜYO GARİ

Hayat buz keser,dam garakış zameri,
Ocakda ardıç, meşe tütmüyo gari.
Ne bulgurda dat galdı, ne yarma darı,
Kapak boş ebem bazlama yapmıyo gari.

Baalarda üzümlerim goruk galıyo,
Tacirler sergide bal deyi, faiz yalıyo,
Miraslar icar, ebemin canı yanıyo,
Kim beni barmaktan imzalı sanıyo.

YALANCININ MUMU YATSIDA SÖNMÜYO GARİ
YANLIŞ HESAP BAĞDAT!TAN DÖNMÜYO GARİ

Sinilerde gelirdi , tasla tarhanalar,
Gavga bilmezdi ,gelininen gaynanalar.
Gaynamaz oldu gazanlar goşhanalar,
Dirgen,yaba döveni bilen yok gari

Garamık gözlü anam tezek yakardı,
Dedem sedirde gavurga yutardı,
Gomşu gomşuya yatsılık aş yapardı,
Çağ anane töreden, beni gopardı,

YALANCININ MUMU YATSIDA SÖNMÜYO GARİ
YANLIŞ HESAP BAĞDAT!TAN DÖNMÜYO GARİ

Tulumbadan bulanık sular yuttuydum,
Boz öküzle,sarı gızla, gara goçandan,
Zameri ayazı kar,buz aksa paçamdan,
Pazenlen basmaynan ben daha mutluydum.

Bir sevgili vermedin sevecek candan,
Gari gidiyom,bu fani handan,
Duydun öldüğümü ,sala ezandan,
Biçildi kefenim, düş artık yakamdan.

GELSİN ECEL CANI TENDEN AYIRSIN BARİ
SENDE GALMAYA GAVLİM GALMADI GARİ

Durgun sular zarar vermez bendine,
Yıkılsa bendim, zararım kendi kendime,
“GÜL” Suyu dökeler,yakasız kefenime,
Ahdım sende gala ey fani dünya.

Güldürmedin Erdem’i insandan sayıp,
Ayıbın deftere yazıla, silinmez kayıt,
Pisliğin paklamaz, ne süpürge ne hayıt,
Söğende çite dikili, kalasın dünya.

GÖZDE FERİM TÜKENDİ ,SÖNÜYO GARİ,
FANİ DÜNYA GERÇEĞE ,DÖNÜYO GARİ.

Ozan Erdem GÜMÜŞ
12.02.2012
Niğde

ŞİİRİNİ, ŞİİRİME KARDEŞ ŞİİR YAPMAK İSTEYEN DEĞERLİ ŞAİR DOSTA TEŞEKKÜR EDERİM SAYGILARLARIMLA..