Dostluktan Geriye Kalanlar
Hasret girince araya
Ondan geri sızı kalır Melhem sürünce yaraya Kavuşsa da izi kalır Muhabbet bağının gülü Meftun eyledi bülbülü Dost un dosta tatlı dili Söylediği sözü kalır Bir fincanlık kahve yeter Hatırı kırk yılda biter Ocak yanar baca tüter Kül savrulur közü kalır Tuzun yersin bal aşkına Oturur gönül köşküne Ayrılan döner şaşkına Kendi gider gözü kalır Dilinde dolanır ismi Hayaline gelir cismi Siyah beyaz yırtık resmi Boynu bükük pozu kalır Cadde sokak kuytu köşe Buluşur alırdık neşe Onsuz yürek döner taşa Parçalanır tozu kalır HİLKATİ’ yim dertli başım Geldi de geçiyor yaşım Unutmasın dostum eşim Bir sureti yüzü kalır |