TUFAN
altımdan çekin şehri
gölgem düşmesin kaldırımları sökün taş taş üstünde kalmasın bu paşa gönlümün ölçüsüz kibirli emridir kumaşını şeytandan aldığın kaftan kurdeşenli tenine yakışır karışık sakalların kuru mandalinaya benzeyen dudaklarını ısır bir tufan düşür bu şehre Tanrım bir de keçi diliyorum senden “günah keçisi” kusursuz bir vuruşla keseceğim onu adayacağım sana sökün et lanetlerin tufanı çocukluğumun sarı derelerini kat kendine biraz önceki geçmişe dönüyorum da kısıp gözlerimi özenli saçlarıyla yürüyenler boynundan kopmuş duvarlara asılı Tufan hoş geldin. |