Rüzğar Estiği Kadar
Rüzğar estiği kadar
Kopartır bağrımdan acıyı, yalnızlığı.. Bilinmez ne fırtınalar Ne de yüreğimdeki yangın… Bir sen biliyordun.. Bir sen anlıyordun.. Göçebe ruhumu. Ben koparttım rüzğara bırakmadım Mecburdum… Şimdi sen gittin.. Rüzğar esti.. Sıcaklığın gitti.. Gözümün feri gittin.. |
Kopartır bağrımdan acıyı, yalnızlığı..
Bilinmez ne fırtınalar
Ne de yüreğimdeki yangın…
Bir sen biliyordun..
Bir sen anlıyordun..
Göçebe ruhumu.
Ben koparttım rüzğara bırakmadım
Mecburdum…
Şimdi sen gittin..
Rüzğar esti..
Sıcaklığın gitti..
Gözümün feri gittin..
sensizlik demek ne kadar zormuş demek ki sayfanızda eski şiirlerinize bir göz atayım dedım guzel yazılmış bir şiir
unutulanlar geri gelsin istedim orada kösede kalasın diye
selam ve saygılar