Can Suyu...
sevda ateşiyle yanmayan ne bilir? aşk şerbetini kanarak içmeyen nasıl bilsin ki? tadına da varsın candan sevmeyen aşktan ne anlar? yare kul, köle olmayan neye yarar? ona gelen dert, bana gelsin demeliyken gerçek sevenin dili, nasıl bedduaya varır? sevdiğini sanarak kendini de kandırır… yanıp kavrulsan, eriyip bitsen mum misali hayalinden gitmez kaşlarının hilali duydukça sesini için titrerse kızgınlık ve küskünlükler kısa sürüyorsa uzak kalmaya çalıştıkça paralel gitmeye uğraşırken yolların kesişiyorsa devamlı iki gönül her derde, tüm zorluğa oluyorsa razı… unutulmuyorsa, unutmaya çalıştıkça anımsatacak hatıralar varsa çöle sürgün edilen gönüller bile aynı serabı görüyorsa yine birbirini buluyorsa kızgın kumlarda temelleri sağlam atıldıysa diller, eller, gözler ve yürekler aynı dili konuşuyorsa her şeye rağmen
sözü kulaklarda çınlıyorsa kim engel olabilir ki bu ölümsüz sevdaya gönül kapıları her daim aynı kişiye açılıyorsa… 23.05.2012_________________Seher_Yeli |