IRMAKLAR GİBİ SAVRULUP
kalçalarında dolaşan parmaklarım kendine uygun bir geçit arıyor
esirgeyecek, bağışlayacak, coşkuyla kabul edecek bir düz anlam, hayatın kendisine giriş arıyor parmaklarım benliğine dokunmak istiyor o dar koridordan geçip yüreğine ulaşmak, ellemek, avuçlamak kıpırdanıyorsun, hafifçe kayıp onları alıyorsun sende kayboluyor ruhumun bir parçası her hareketin bir cevap oluyor bitmesin diye uzun bir monoloğa başlıyorum biliyorum güçlü olacak karşılığın tüm bedenini savuracaksın parmak ucumda tek temas noktamız o olsa da en küçük hücremize dek yekvücut olduğumuzu bileceğiz terimiz, tenimiz ve belimizle |