BIRAK İÇSİN BU KADINAykırı şişelerin kapaklarını, birer birer açtım bu gece! Yasak ateşler yaktım, Yaktığım ateşlerde yandım bu gece! Kelimelerce isyan ettim, Ömrümü yoluna serdiğim herşeyi lanetledim de, Gene yılmadım, Gene yılmadım bu gece. Bırak dostum, dokunma! Bırak içsin bu kadın, Bırak kırsın şişeleri, Bırak ağlasın, bırak haykırsın, Bırak ölsün bu gece! Yarın güneş nasılsa doğacak, Bırak batsın bu gece! Küskünüm. Sevdiklerime de... Kaderime de... Hayallerime de... Çocukluğuma... Geçen yıllara... Gelecek günlere de... Canımı acıtan herşeye ve herkese... Umutlarım vardı; Onlarada küskünüm bu gece. Ama küstüğüm herşeyin kollarındayım; Kaderimin kollarındayım, Hayallerimin kollarındayım, Umutlarımın kollarındayım gene bu gece. Bir sen yoksun sevdiğim, Bir senin kollarında değilim; Sanada küskünüm bu gece! Kralını çekerim acının; yılmam! Ölümüne hasret çekerim; yıkılmam! Ama dermansızım, Çünkü sensizim ama yalvarmam! Hazırım. Hazırım bu gecede... Gardımı aldım gözyaşlarımın her bir damlasına, Türküm var, şiirim var gönlümün yarasına; O zaman bırak dostum, dokunma! Bırak içsin bu kadın, Bırak kırsın şişeleri, Bırak ağlasın, Bırak haykırsın, Bir kere ölmez korkma; küllerinden doğar bu kadın, Bırak, binlerce kez ölsün bu gece! Yarın güneş nasılsa doğacak, Bırak batsın bu gece! |