Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Sensizliğin Seni
musasekmen
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 753 okunma
Sensizliğin SeniBu sensizliğe mahkum olan benliğim Yokluğunu kusuyor gittiğinden beri arkandan Kalbim sevgiye aç bir o kadar da iştahsız Canı sen çekiyor ama artık sen, ona imkansız Sen mi benden gitmedin Ben mi senden gidemiyorum bilmiyorum Yokluğunun korkusu sinmiş hayatıma Her gün sensizliğin kenarında uyanıyorum Senden sonra doğan güneşi hiç üzerime alınmadım İlk ışığında bana tahsil ettiğin karanlıkta batırdım Şimdi karanlık şehirlerde, Olmadığını bile bile seni arıyorum Tanımadığım sokaklara anlatıyorum eşgalini Ben gibi herkes bihaber aldığın nefesten Verdiğim nefeste rüzgara haykırıyorum içimdeki sen isteğini Kim bilir belki duyarsın, içini ürperten bir esintiden Ne sana gelebiliyorum Ne de senden gidebiliyorum Geceleri yokluğunun koynunda, seninle uyuyorum Seni sana anlatıp kendimle dertleşiyorum Bir yalnızlık fırınında, Piştikçe sen kokuyorum |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sensizliğin Seni şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 19.5.2012 17:35:27
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 753
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.