YİTİK SEVDA
Bir fanusta dinleniyor vuslat güneşi
Herşey durmuş kan, kırmızısından utanıyor Her sancılı uykuda bir hicran bestesi Bilirim ki ölen öldüğünde sonsuza uyanıyor Zaman dört nala koşan bir küheylan Yaşamak için sakladığım ne varsa bugünde Aşikar ediyorum düşlerimin ardından Ki ben olmayayım diye her baktığında Senin bende bulduğun benim yitiğimdir Yıllar var ki koşuyorum peşinden derbeder Mezar denen o toprak o taş beşiğimdir Beni bilemezsin anlayamazsın ki sen Basıp geçtiğin yollar son eşiğimdir... |
Gönül rahatlığıyla Beğendim...
Kutlarım...
................................ Saygı ve Selamlar...