İMKANSIZ TESADÜFLER
-Cahit Sıtkı Tarancı’ya-
Şimdi çıkıverecek karşıma arkadaşım, Mektebe gitmek için geçtiğimiz şu yoldan. Babam tok sesiyle birden çağıracak: "Ziya!" Kalbimde eski sevinç, dallarda eski bahar. Gözlerimi kapatıp: "Bil?" diyecek birisi. Bir mahşer ortasında şaşırıp kalacağım. Ve girecek koluma bir melek gibi karım. Saracak etrafımı doğmamış çocuklarım.. |