Gönlüm, Nefsim Ve Aklım…ey gönlüm! yine çağladın bu gün, coşkun ırmak gibi. deryalara koşuyorsun da, vuslat var mı ufukta? bahara aldanıp gördüğün güzele koşma! hani kavlimiz vardı? Aramızda Sen’inle. el açıp dua ettik, bizleri Yaratan’a. tövbe ya Rab, diye, diye. tövbeni bozma sakın! sen hala, sabrın sırına ermedin mi? bahar mevsimi geçer, yanarsın ateşlerde. sonbahar yağmurlarında ağlar, gazeller arasında aşkını bulamazsın. ey nefsim! bıkmadın mı hala? çektirdiğin acılar az mı geliyor, cana. gördün de bir güzeli, kandırma bu gönlü. bırak yakasını garibin. sürükleme ateşlere, yakma özünü. bu kez merhamet diliyorum, senden. artık sende ıslah ol. bozdurma yeminleri, günahkar eyleme canı. çok çekti, vefasız bir aşk elinden. koma çilelere, viran olmuş bu hanı. kim gelip de kalır, köhneleşmiş hanında? hancı yorgun, hancı, yaşar bir Mecnun. ey aklım! nerelerde kaldın Sen? gönlümün yangınlarına engel olamadın. aşka esir, nefsin arzusuna terk ettin Ben’i. neden saklanıyor, kimden kaçıyorsun? dardayım, açmazdayım, ateşler içindeyim. sana verilen ilmi, sunmadın bu fakire. el açıp yalvarmaktan usandı. beklemek, sabretmek tüketti bedeni. ey aklım! Duyuyor musun? ne olur Ben’i terk etme. gönlün isteklerine aldırma. nefsin, sinsi tuzaklarına artık kanma. gönlüm, nefsim ve aklım… sayenizde, lime, lime dağıldım. kurtulurum da sizden, yeni bir aşk masalına yolculuklardayım. Mehmet Macit 05.05.2012 |