iki zaman sonra da.
zil sesleri
çığlıklar. bilindik bir hüzün küflü akşam demlerinin birinde soğuğu yudumluyorum. matemli boğuk. kırmızısı basık güneşi seyre dalmışım. ben annesinden gizli dondurma yiyen bir çocuktum. dondurmacı gelecek diye bekliyorum. mevsimi geçmiş yetişkinliğimi sandığa sakladım. ben bir çocuktum. yamalı dizleriyle, kirli elleriyle yaramaz bir çocuk. kurgusu bozuk hikayemi baştan yazıyorum. işte, dondurmacı! dondurmayı severim ben, en çok ta sarısını. koşmalı, hızlı hızlı daha hızlı. ben bir çocuğum. hayali hoş henüz acı, iki zaman sonra da. Şükran Acar. |
ben çocukken,,herkes çocuktu az çok,,