Gözlerindeki yaşı kurutmadan rüzgâr,
Sıtmalı gönlünü de kırdı hayat yolunda
Zehirli buselerle aldanan gülücüklerin
Yaşadığın bir anlık yaşam, bitti sonunda.

Nazlı damarlarına kıskançlık akınca
Rüyalı bir kuyuya salladın ipini
Değer miydi bu lâhza’ya gidişin,
Değer miydi, ebedi karanlığa gömülüşün?

Şimdi, güneşte kavrulan etlerce içim
Döker yapraklarını çürümüş ağaçlarım
Bu kahpe yaşam seni de mi yıldırdı, ansız
Seni de mi aldı aramızdan, zamansız?

Akrep gülüşlü yaşamın kısacık koynunda,
Çeyizlemiş, işlemiştin umudunu yıllarca
Dünyada yalan yoksa, ne var koynunda?
Biz sağ kaldık şimdi, bu hayal burcunda.

Zamansız gidişine hiçbir yorum kar etmez
Devşirme umutlar, balon gibi şişirilemez
Can evime bıçaklar saplandı, öldürmez
Köksüz ağaçlar gibi, yıkıldın zamansız.

Selahattin Yetgin