DİYORUM Kİ
Diyorum ki
Hayatı görmemezlikten gelmek mi Yapmam gereken. Elimde olsa Nankör gözlere mil çekerdim Bir daha bakmasınlar diye yalan yalan. Bir köpeği alırsın bazen Soğuktan donmak üzereyken yolda Beslersin elinle Seversin korkmadan Sana sadık kalır o köpek bir zaman sonra Kovsan da bazen Gitmez Seni sevmenin bedelini Canıyla öder korkmadan. Ama insan sevmek Ateşden gömleğe benzer Her türlü nankörlüğe hazır Beklersin elin bağrında. Ana evladını büyütür Sabahlar başında her hastalığında Ömrünü ona sunar Cocuğunun aşkına.. O çocuk büyür evlenir bir zaman sonra Annesi arada görmek gereken Bir yüktür o evlat için artık. Hasta olunca da Lütfenle gelir başucuna Zamanı yoktur çok meşguldür evlat. Nankörlük insanın kanında var Bunları görmezden gelip Hayatı es mi geçmeli bilemiyorum. Ya da hayvanlarla yaşamak Daha mı kolay Daha mı güzel Nankörlük görmemek Hayata yeniden gülmek Hayatı yeniden sevmek için. Ayvazım DENİZ |
Hayata yeniden gülmek
Hayatı yeniden sevmek
...........
bence doğru olan da bu. şiirleriniz konulu ve güzel.slm