Sonunda...Ölümün en ansızı nasıl bulursa canı Sen de semadan öyle ineceksin sonunda. Sevdayı bahar bilip yok saysan da hazanı Hasret salıncağına bineceksin sonunda. Hangi yaza vurulsan yağmurlarla dolacak Hangi gülü koklasan ellerinde solacak Hangi gönlü can bilsen sonu hüsran olacak Hırçın bir rüzgâr gibi dineceksin sonunda. En izbe kuytularda için için ağlayıp Karanlık sokakları özlemimle dağlayıp Bir vahaya kul olmuş gözlerimden çağlayıp Sahranın kumlarına sineceksin sonunda. Hiç kimse duymayacak gecikmiş feryadını Hiç kimse anmayacak unutulmuş adını Çünkü aşk defnederken kaybolmuş muradını Eskimiş bir adrese döneceksin sonunda. Vakitsiz düşlerinle çok uzaklara dalıp Sılanın göklerine kırgın turnalar salıp Dumansız bir yangının tam ortasında kalıp Kararmış bir köz gibi söneceksin sonunda. |
Sılanın göklerine kırgın turnalar salıp
Dumansız bir yangının tam ortasında kalıp
Kararmış bir köz gibi söneceksin sonunda.
final ile taçlanmış bir şiir düşmüş gönül sayfanıza hocam kutluyorum. saygılarımla