Destan
Çanakkale’de doğduk biz bu yurdun insanı,
Göğsümüz siper ettik bırakmadık düşmanı, Hürriyet için verdik binlerce şehit canı, Ölmeyip yaşadılar Mustafa Kemal ile, Kurtardık biz vatanı hep beraber elele. Düşmanlar dize geldi, eğildi karşımızda. Yazdık bu kurtuluşu istiklal marşımızda... Önderimiz Atatürk yürüdü başımızda, Bizi ayıramazlar ölsek bile bu yoldan, Sarı saç, mavi gözden ve ayyıldızlı aldan. Cumhuriyeti koyduk hedeflerin önüne, Nice savaştan sonra erdik o mutlu güne, Bu gün 29 Ekim yetmişbeşinci sene, Cumhuriyeti kurduk Mustafa Kemal ile, Bizim önderimiz O, bize ışık meşale. Hedef seçtik en yüksek medeniyet ufkunu, Hiç kimse unutturamaz bu yolda bize O’nu, Bilimle aydınlanan bu çağdaşlık yolunu, Aydınlattı bu yolu mavi gözleri ile, Yeter bize bu ışık, daha nice bin sene. O getirdi bilimi, "En doğru yol bu," dedi, Başladık bu savaşa, en önde O yürüdü, Okul, baraj, fabrika bilim ile büyüdü, Kabul ettik bilimi Mustafa Kemal ile, Sönmedi, sönmeyecek bu yakılan meşale. Bize o yol gösterdi, yarattık devrimleri... Hep peşinden yürüdük, sivili ve askeri. O’dur Cumhuriyet’in aydınlığın önderi, O’nunla yürüyoruz bu çağdaşlık yolunda, Bu yol hep yürünecek, bu yurt Anadolu’mda. |