Tilda; sevenlerin tacıydı Tilda,
Bu nasıl tükenmez acıydı Tilda!
Ayrı düştün diye gittiğin elde,
Ardından bir ozan Kemal ağladı.

Dostların hasretle yanarken gördüm,
Yaşlı gözler ile anarken gördüm,
Eşine taziye sunarken gördüm,
Sevenler ardından yaslar bağladı.

Anladım ki; Tilda bir yürek kuştu,
Yuvasından uçup toprağa düştü,
Ardından dostları yandı tutuştu,
Kemal için, için, yürek dağladı.

Dediler: "Boş kaldı kalplerde yeri,
Nolur ertelese bu son seferi,"
Tilda’sın arıyor yaşlı gözleri,
Kemal’in gözünden yaşlar çagladi.

Biraksan orayi gelsen olmaz mi?
Yeniden Kemali bulsan olmaz mi?
Dostlarla konuşsan, gülsen olmaz mi?
Ölüm hüküm verdi, sözü bagladi.

Tilda; bir sevgiydi, yürekti Tilda,
Bir solmaz çiçekti açtigi dalda,
Ölüm ummanina giderken salda,
Ardindan koskoca Kemal agladi.