Devrik Şiir-kom- topraktan başımı kaldırdım boy verdim, doldum, eğildim un ufak girdim bir başağa kesildim rençberlerin tırpanında buğdayım alındı kuru başaktan döğüldüm bir değirmenin taşında bir işçinin ekmeğine un oldum sonrasında -sev- geçmişten ıslıksal melodiler getiriyorum dudağım, dudağının ıslak mührü en güzel, burun, gıdık ve alın öpüşür, bilir miydin? göz merceğim, büyütüyor gözlerini merceğe tuttum; gözlerin yakıyor gözlerimi böylece çok kibrit yaktım da serinde tuttum yine de kalbimin kükürdünü -anka- kuş anka, kuşun da tanrısı ra kuş ve şehir karga kuş değildir -çay- 90-60-90 ince bel bardakta çıplak sevmem, demli, kalın, kanlı, damarlı olsun -kitap- sevgi, sevgili kokusu, topraktan eskisi, püsküsü daha bir evla yazın mezar taşıma: doymadı kitaba -kedi- çıtasını yükselt çıta olur kedi oysa tavuk hep tavuk horoz hep horoz -resim- gogh’u Picasso’ya çizdirdim kara kalem, köpek gözü standardında sürrealist yalan fırça darbeleri, ressamın ruh izleri resimler konuşur, gözlerinin kulağını açana -kahvaltı- dilimin ucunda, neydi ya! kahvaltı? şimdi hatırlarım hah hatırladım, sabahları erkenden yenilen yemek, değil miydi? -kokoreç- gece yarısı öğünü çarşı ortası sofrasında seyyar takılıyorum bu ara -terzi- derim, etime dar beni kes, fitiller tak bana bir elbise dik terzi organlarım cebine sığan beni dik terzi, yapay yırtıklarımdan -kuaför- kuaförler zenginse bu biraz da bendendir ev, araba parası kadar para verdim kendime alışamadım ve barışamadım ama ben saçlarımı hep çok sevdim -irmik- tatlısı ne güzeldir hele üstünde bademlisi olürsem, kırkımda çocuklara irmik tatlısı verin o hiç tatlı şeyler yazamadı labut-tabut arası deyin jir-fhrn |
beni kes, fitiller tak
bana bir elbise dik terzi
organlarım cebine sığan
beni dik terzi,
yapay yırtıklarımdan
...
her dizesinden hayat aktı... ne güzeldi...