SON
Yarım kalan bu oyunda
Baş rol senindi İstediğimi yaparım edalarında Dolaşıyordun Dekoru bile yavan olan sahnede... İçinde ki hazan yağmurlarını göstermezdin Hayatın tekmelerinden nasibini almış Boş hayata boş boş gülmeyi de Soytarılara bırakmıştın zaten... Ne yeni bir sahnede oynamaya gücün vardı Ne de o bayat sahnenin dekorunu değiştirmeye... Hayatı eski ayakkabılar misali Kenarları yırtık bir halde sürüklüyordun peşinde. Derken; olmayacak bir şekilde ben çıktım sahneye Ben sadece figürandım bu hikayede Fazla bir rolüm yoktu zaten Senin yırtık ayakkkabılarını çıkarmaktı görevim. alışkanlıkları söküp atmak zordu Bir türlü alışamadın yenisine... Hep bahanelerin vardı Eski yırtık ayakkabılarını giymek için ayağına... Halbuki benim zamanım azalıyordu Rolüm bitmek üzereydi. Zaten çok yorucu ve hüzünlüydü görevim Sadece seni yeni ayakkabılarına alıştıracağım derken Ben senin eski ayakkabılarına dönmüştüm İlk fırsatta çıkarıp atıyor Sonra dayanamayıp geri gelip giyiyordun... yönetmen son diye işareti çaktı Rolüm bitmişti İnmem lazımdı sahneden Gözlerimde olmazların son vedasıyla Öptüm doyasıya seni Asıl baş rol oyuncusuna bıraktım yerimi.. SON DİYE BAĞIRIYORDU YÖNETMEN PEŞİMDEN.. Ayvazım DENİZ |
Tebriklerimle,şen ve esen kalınız...