Dağlarına çevirdim yönümü Pınarlarından içtim serin serin Rüzârlarına kaptırdım kendimi Tapuladım sana deli gönlümü Yaban elin bu ellerde işi ne?!
Dalgaların kıyılarına vurur Gün ışığı ipil ipil mavide huzur, Neşeyi kederi, arayan her şeyi Kopar gelir, mutluluk bulur, Aşka düşen başka neyi düşüne?!
Ne dağlara sığarım ne dalgalara Avare bir yalnızlık şimdi kefenim Yer, gök, yıldızlar, mavisi öyle engin Geldim, gördüm, geçip gidenim Rastlamadım benzerine eşine...
Şaban AKTAŞ 30.10.2006
Foto: Likya Yolu Uzmanlık eğitiminde rehber arkadaşlarımız ile birlikte- Simena antik kenti (Kaleköy). Dünyanın en küçük antik tiyatrosunda, sahnede şiir okuyan ben.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜNEŞ ÜLKESİ LİKYA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜNEŞ ÜLKESİ LİKYA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ne güzel bir tanıtımdı sayın hocam.Merak ettim likyayı ve likyalılar tarihini okudum bende az önce. Bizler yerleşmede önce kaybolan bir uygarlığın ismiymiş Likya.Antalya,muğla, denizli arası bir yerde bulunuyormuş. Yunan mitolojis ve harfleriyle ortak noktaları bulunan bir uygarlıkmış.Diğer yandan edebi anlatımıyla her zamanki gibi gözalıcı bir güzellikti.Kalben kutlarım hocam.Gönül emeğiniz varolsun.Saygılarımla
Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri için felsefe yapıyorlardı, çünkü Ekmeklerini köleler veriyordu onlara; Köleler ekmek kaygusu çekmedikleri için Felsefe yapmıyorlardı, çünkü ekmeklerini Köle sahipleri veriyordu onlara. Ve yıkıldı gitti Likya. Köleler felsefe kaygusu çekmedikleri İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara; Felsefe sahipleri köle kaygusu çekmedikleri İçin ekmek yapmıyorlardı, çünkü kölelerini Felsefe veriyordu onlara. Ve yıkıldı gitti Likya. Felsefenin ekmeği yoktu, ekmeğin Felsefesi. Ve sahipsiz felsefenin Ekmeğini, sahipsiz ekmeğin felsefesi yedi. Ekmeğin sahipsiz felsefesini Felsefenin sahipsiz ekmeği. Ve yıkıldı gitti Likya. Hala yeşil bir defne ormanı altında.
Raslamadım benzerine eşine harıka işler yapıyorsun kutlarım antik kente şiir okumak herkese nasip olmaz sen bu işlerin piri olduğun için sana nasip oluyor sevgilerimi sunuyorum kocaman yürekli adam.