İhtiyar balıkçı...
Kıyılara vururken keder,
Şişelerin diplerinde, Yokluğu hissedilir yarım kalanın, İzmir’de sahil kenarında, Titreyen ellerinin ucunda bir fotoğraf, Çizgi çizgi suratı, Beyaz saçı, sakalı, Güneşten kısılmış gözleriyle, Bir adam… Dalmış uzaklara bakardı, Her gün böyle yaşanır mı ? Keyifsiz, Mayhoş bir tat ağzında... Söndürmek ister acıyı, Küllüklerde, Bastıkça acır parmakları, İki dudak arasında fısıldar şu sözü; ’Geçmişine yandığımın dünyası’ Acısı dinmez, dindiremezler, Yalnızlığı seçmiştir yürek, Tek arkadaşı karşısında duran engin deniz, Yosun tutmuş kalbi, Yaşamın son deminde… Geçmişte kalmış hayata mavi bakan gözleri, Ve söndü ışıkları dünyasında, Yıkıldı öylece sahilin ortasına, Son vapurun siren sesleri eşliğinde, İhtiyar balıkçı… |