Ay Kusmuğu
Yoğun saatlerimin en son açan çiçeği
Güle kokunu verdiğini söylediler, gül habersiz Beynime vuran, vurmayan tüm yansımaların toplamı Benden insan yapmışlar sonra, elim ayağım bağlı Unutmuşlar beni göl kenarında Ay benim başımda, gün zifiri Tüm çıplak kadınları sahiplenen, bilmediğimden daha sakin Ağaç, çokça ağaçlandı etim Toprağa âşıklığını haykıran bir ağaç ve sustu Göl, kuyu oldu sessizce Ve ben göl içinde, dipteyim İnsanlıktan çıkmışım, elim ayağım devrim niteliğinde Haykırmak geliyor içimden, ay ile oynaşımız sürmekte Birkaç dize düşüyor önüme, adın yazılı içinde Bilal Yaver |