Uzak Yaşamaların Şiiri
nehirleri yüklesen saçlarıma
ölümü de önüme katarım bir gün şu üç beş kelime için kaç kez atıldım bilsen sokaklarına uzak yaşamaların şiirine dök beni yüzünün yalımında otağ kurduran ney/i çağır içimdeki şiiri dirilten çağı evinden döner gibi eve giden gelini mercan susuşlarından geçir çün sana verdim bütün dolunayları saçlarında aradım kaybettiğim yolları geceye yorumladım zülüflerini senin eski ustalardan kalma bir âh ile gel |