Aliya
bu akşam
bukağılı kiliseleri ve akvaryumlu kızlarıyla hüzne teğet geçen ömrüme kasvet ekiyor pera ki tarih hayattır orda bir ucunu geçmiş tutar bir ucunu ferda bir bilinenle bilendik kinle öfkeyle tırmanışla içimizin eblehiyle kirlendik sanma ki aldatıldık aliya biz uçsuz bucaksız bozkırların mohaç’ta unutulmuş dor’atı -hüzün sahilinin dualarıydık- drina’nın koş dedik koştur dedik yardımına fırat’ı sen ölümün kızıyla aktın drina’ya biz utanmaz halaylara kapandık senin türkün umuttur onların barut bilgeler ağlamaz ki aliya ismine kafiye olsun diye yaratıldı dünya ya Muhammed Mustafa gök balkıdı balkıdı senin gül yüreğinden uçtu bir kuş dünyaya aliya aliya |