Kanat Çırpan Saatler
musallada gülümser
gökkuşağı altından şemsiyesiz geçeriz kendi uçurumuna açılan pencerede kanat çırpan saatler yalnızlıktan yontulmuş kutsalız belki besmelesi çalınmış çiçekleriz çeviri bir dilde yaşlanıyoruz sonra en anlamsız yerinden bu ömrü öpüyor öpüyoruz şair miyiz nedir sevişiyor üşüyor gölgemizden geçiyoruz |