içtiğimiz zehir zıkkım bir nehir kesilince peçete kâğıtlarımız vardı bizim selpak ya da solo son kuruşumuzu da son bardak biraya harcayınca mürekkep balığı gibi dalardık sulara; zamanın saatsiz akışındaydık...
beyazın üstünde en küçük leke siyaha boyardı bizi unuturduk; dilimiz tutulurdu karışırdı aklımız bir uçtan bir uca dünya milyon tur atar yıldızları yumak yapardık kaos denge, denge kaos derken yeniden kurulurdu beynimizde evren...
yastık mı gerek uyumak için ya da yaslamak mı sırtını yere yalanlarımız olmasaydı uyudukça yıkılan dünya baştan sona yalan olup gerçek göçer miydi üstümüze; düştü bizi gerçeğin ötesine ulaştıran...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MÜREKKEP BALIKLARI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
MÜREKKEP BALIKLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bunca kirlenmişliğin ve riyanın içinde düşler, insan oğlunu gerçeğin ötesine taşır mı bilemem ama, çokça şiirdi kutlarım hocam kaleminiz daim ve dik olsun...