Ellerin burcu burcu yadımda kahve misal.
Kırk yıl geçmedi henüz telve telve hatırın.
Her kahve içişimde başlar aşk sırlı masal.
Özünü hayalinle doldurursun satırın.


Yadımda kahve misal bir anı tazelenir.
Fincanın suretini vuslat ışığı sarar.
Acı kahve tadında aşkım yelpazelenir.
Gözlerim ufuklarda senin izini arar.


Kahvemi yudumlarken içime sen dolarsın.
Fincanın zarafeti hatırlatır hâlini.
Hüzün çiçeği açar ardından sen solarsın.
Hangimiz üstlenecek bu hâlin vebalini.


Dibeklerde dövülür yanar tutuşur kahve.
Mecnun’a vaha olur Leyla’nın has iklimi.
Bu öykünün özeti fincan dibinde telve.
Su ateşle el ele dokur ipek kilimi.


Zamanın yakasına ilişir naz misali,
Su bin bir emek ile açar gül suretini.
Kırk yıl sayılan hatrın kahvedir tek timsali.
Cezve fincana öder aşkının diyetini.
Ankara, 05.05.2012 İ.K