Hep böyle kal
Hep böyle kal;
Benden uzak ve bana yakın. Uğrama ama bu kente. esmesin rüzgarın,sarmasın bütün kenti kokun. Öylece bıraktığın gibi kalayım. Azad’et beni;yüreğinden,hayalinden. Ne ben ’’Mem’’ olabildim,ne de sen ’’Zin’’ . Yıkık kentlerin umutsuz,harab olmuş çocukların rolünü biz üstlenmeyelim hayatın şu son perdelerinde. Kalmamış tek umut yüreğimde, kalmamış gözlerimde ne fer ,ne de yaş. Bırak sönsün bu ateş geçkalmışlıklara,yarımkalmışlıklara alışırız elbet ... JAHR |