Suçlu
Güneşimi söndürdüm
Karanlık köşebaşı pusularında Küstürdüm Serdim yerlere Geceyle oynaşan yıldızları Şüphe taşının halkalı sularında Umutlarım vardı, dondu Çığlık çığlığa,çığlar düşüyor üstüme Niye ağlıyorum ki Hak ettiğim sondu Aşklarımda sitem, bakışlarımda öfke Gölgeler düşüren ben değil miyim? O tertemiz sevgiler üstüne Nağmeler de çekildi kendi köşelerine Çocuk dudaklarım ağlama eşiğinde |