Ah -18-
ben.. güya kitap yazmış zavallı ahmak, bunak
ne kolaydır bizi tavlamak, tüm çabam ismimin dipnotlarda yer almasıdır bir “falan kitabınızda şöyle buyurmuşsunuz” diye duysak mutluluğun doruklarındayızdır bu yüzden değil midir, asistanlarımızın bize muti rolleri zıt siyasi görüştekilere bile tahammülsüzlüğümüz gel de gör bu köylü karşısında halimi şimdi hemen her cümlemde kusur buluyor, sözde köylümüz mutluluğumuz utancımızdır söz veriyorum yeminler ediyorum kendi kendime bu köylü kızın gözünden bakacağım sözde fikirlerime literatür böyledir diyorum bilgiç bilgiç nafile herkes ayrı anlar.. kırk delik açıyor her dediğime mutluluk ciddiyetle okunmaktır halime bakıp alaycı tavırlarla, “kıyamam” diyor sarılıyor.. öpüyor, kahkahalar atıyor, halime gülüyor ben ona bakıyorum, dinliyorum savunmalardayım ömrümün sonbaharı, sana neler sunayım da, avutayım mutluluk sevilmek sayılmaktır |
mutluluk ciddiyetle okunmaktır
evet hakikat ciddiyetle okumaktır
bende ciddi ciddi takip ediyorum bu seriyi
her ne kadar geriden gelsemde tabi ki :))
serinin bir diğer bölümünde buluşmak dileklerimle saygılar.