YA RESÜLBeynimiz içten içe fokurdarken güneşte, Hararet son deminde yanıyoruz Ya Resul!. Yolundan uzaklaştık gözler hala beleşte, İblisin sözlerine kanıyoruz Ya Resul!. Huzurunda ismini andık kuru sözlerle, Bakındık boşluklara yaş akmayan gözlerle, Diz çöktükçe kapında içi bomboş özlerle, Utanmadan kurtulduk sanıyoruz Ya Resul!. Dünya bizi aldattı cilvesiyle beledi, Daracık kasnağında kalbur olup eledi, Döndükçe kösereydi jilet gibi biledi, Acının çorbasına banıyoruz Ya Resul!. Sünnetinden kopunca kudurduk ve de azdık, Menfaat için dosta sinsice kuyu kazdık, Mazlumların üstüne ağustosta ayazdık, Zirveye sisleşerek konuyoruz Ya Resul!. Sonumuzsa perişan geçte olsa anladık, Günahları terk edip nasuh ile sonladık, Salavat getirerek pak ismini şanladık, Dillendirip gönülü anıyoruz Ya Resul!. İsmail Süklüm |