kırmızı yaralar
Artık mutluluğuda mutsuzluğuda çizemiyorum
Tablolarım boş anne Renk alamıyorum mesela Çizdiğim herşey sadece kırmızı Sadece kırmızı çizdiğim resimler Hayat çizgilerim gibi kırmızı Sadece kırmızıdan başlıyor aldığım renk Tablolarım sadece kırmızıya boyanıyor Kırmızı yaralarım azdı yine Ve kalemin dili tutuldu söze gelmiyor Hayal kuramıyorum mesela En kötüsü artık yağmurda yağmıyor gözlerimden Sükuta sükuta gidiyor herşey Kalem yazmıyor Hayal kuramıyorum anne Gün doğarken kırmızıya çalan renkler Batarken kırmızıya boyanan Kırmızı güneşin çarptığı yerdeyim yine Hayallerimin bittiği yerde yine Çığlık çiğlığa kaldığım sukut anındayım Yaralarımın azdığı yerdeyim Yeniden hayal kursam Yeni bir sayfa açabilsem Yeni bir başlanğıç anına gidebilsem.. Ah anne olmuyor.. Kırmızı yaralarım açıldı anne... VEYSEL TETİK |
Saygılarımla.......