AŞK BAHARKEN DAHA GÜZEL
rüzgar esiyor uzaktan uzağa
güneş güzelliğini kıskanırken, bir çisil düşüyor alnı çatıma işte böyle başlıyor hayat. ve ölüme bir adım daha kan tutuyor parmaklarımı bir elimde neşter, bir elimde aşk sana çıkıyor sonra bütün şiirlerim dur konuşma -aşk alacakaranlık dur gitme -aşk sahtekarlık. usul usul açıyor gözlerimin fer’i baktığım her yerde teninin rengi hep susa kalırdı oysa aşk. sustuğum yerden tutsan da götürsen kokunun hiç bitmediği yerlere ama işte aşk var ya o yazan kalemimde artık veda ediyor kışa caddelerde bir leylak görüntüsü sanki senden almış leyla bu masumluğu -ah sevdiğim ne haddime senin tenine renk biçmek ne haddimeseni suya benzetmek anca suyun içinde ki kokudur gözlerinin böyle bakması fezayi mehmet budak |