Gönlü yaralı kalbi kırık hevesi kaçmış
Tadı noksan olan arkadaş
Yalnız değilsin...

Biliyorum
ne sözden anlarsın sen şimdi,
ne bir laf izah eder hâlini.

Kırgınsın kızgınsın üzgünsün.

Geçer mi bu hâlin diye
Düşünemiyorsun bile.

Suçu kendinde buluyorsun
Kimseye kızamıyorsun da.

Hayatın devam ettiğini bile bile
Son günün son saatin son dakikaların
Hatta saniyelerinmiş gibi
Umutsuzca düşünüyorsun.

Nefes almak bile zor eziyet şimdi.
Yemek yemek gelmiyor aklına
Dilin damağın kurumuş halde
Düşsen ırmağın kenarına
Elini uzatacak gücü bulamıyorsun kendinde.

Ölmek bundan zor değildir diye düşünüyorsun,
Yanılıyorsun dostum, çok yanılıyorsun.

Yaşayacaksın daha
Neler neler tecrübe edeceksin hem.

Doğru bildiğin yanlışlar
Yanlış sandığın doğrularla
Öyle hızlı yer değiştirecekler ki
Kendini sen bile tanıyamayacaksın...


22 Nisan 2012
Neyzen Muharrem Ali