Hasretin sakin sokaklarındayım
Nereye baksam, solan yaprakları koklasam, hüzünle barışsam
Feryadım dinmiyor, içimi sızlayan yara iyileşmiyor, ümit her vakit boyun büküyor
Halin sahrasında,hıçkırıklar var sol yanımda, ah u zar ile çaresizliğe sessizce adım atsamda


Artık sesim duyulmaz oldu
Gönül mahzun ve mağdur birşeklide hesapla hazan oldu
Dinemeyen ahım hiç yorulmadı, sehven yapılmış ne varsa hazince içime oturdu
Gülmeye çaremi kaldı, tebessüm eden umuda dayandı, yorgun ve bitkin melal bana kaldı


Geceye baksam haşyet kokar
Sevdası olmayan bir yürek, nasıl mütebessim bakar
Kar her vakit içime yağar,bıçkın dalgalar acziyetimi yoklar, lahza niye acır yar
Süruru özlerim, kaderi nasıl isyan ederim, nasip için sabra ve kanaate niye hoyratça gülerim


Hicaz mahakımı sever oldum
Hüzzam tınısıyla artık huzur buldum, saba ile düş kurdum
Tanburun sesiz alıp götürüyor beni, sazendenin derdi sanki benim ki gibi duruldum
Korku ve kederi nasıl beslesem, sinemde ikamet ettirip hazan olup göçsem, çare değil unuttum


Düşünmek için duygular haz olmalı
Kalp lekelerinden arınıp, hakikatin aksanıyla konuşmalı
Kararan ne varsa sevda diye avunmamalı, aşk için esarete nazar edip kölelik yapmamalı
Ruhun sevdası okunmalı, kalbin inşirah ile aşka ram olmalı, ikram ve hassasiyet ihlas yapılmalı


Her kimi hor görürsem, yaşarsın
İçinde beslediğin canavardan haberdar mısın, anlamalısın
Avunmak için bahane aramasan, muhakeme için azimle yol almaya adanmalısın
Ecelin vakti gelmeden, nefesin tükenmeden, kalbin sedası bitmeden hesabıyla barışmalısın


Akıl kalbin feri ve vicdanın rengidir
Vuslata aşina olan her kimse emeğini ve merakını elcümle hak için hasretmelidir
İlimsizlik sığlık demektir, halde yaşanmayan ilim sadece rivayet için derlediğin azık değildir
Uyuyan bir kalp, ahdinden uzak bir hesap, içsellikten arileşmiş cenah aşk ve sevda ehli değildir




Mustafa CİLASUN