6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
923
Okunma
Çiçeklerin birbiriyle konuştuğunu hiç duydun mu sen,
gece sessiz?
Yapraklar şahit olur fısıltılarına çiçeklerin,
gülden habersiz.
Eğilerek gül goncası yavaşça öptü yârini,
şimdi o da öksüz.
Vedâ ettiğini diyemedi sustu,
daha güneş doğmadan çaresiz.
Çiçeklerin ağladığını gördün mü;
ayrılırken dalından bedensiz?
Yapraklar her dem ağlar bu yalnızlığa,
gözlerden akan damlalar sessiz.
Ayrılık zor gelecek canlar da,
bedeni terk edecek, bir gün şüphesiz.
Toprak; hem goncaya, hem de gözyaşlarına sahip çıktı,
benden habersiz.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz