YEŞİL YEŞİL AĞLAYASIM GELİYOR
Baharla yaz inatla direnirken birbirine,
Sen de yaz sıcağı gibi yakıp kavurdun kasvetinle. Kuruttun tüm duygularımı.. Yeşerseydim belkide konuşacaktım seninle. Ben zaten hep yemyeşil bir fidan aradım durdum bu kentte , Belkide kendimce kurduğum kentimi yeşertmek içindi, Griyi dışlayıp duruşum . Ben bilirdim ki gri beni hiç sevmezdi, Hem şimdi sırası mıydı hiç sevmediğim bir şehrin içinde Sarı kurumuş, yanmış yapraklar gibi ayağıma dolanmanın.. Üstelik sırtımı da dönmüşken tüm gri şehre, Sen şimdi o gri şehre "geldim" dedin ya; Toplayıp her yeri ateşe verip yakasım geliyor. Sonra çocuk gözlerimden yeşil yeşil ağlayasım geliyor, Tüm şehir grisinden arınıp baharına kavuşsun diye.. Cansel Işık /Manyakaşkıngelini |