Doğurma Kadın!
Ey bebeğini koklayıp methiyeler düzen kadın,
Nereden geleceğini bilmediğin acılarla, Geleceği planlayamayan yanlarınla, Aşk sandığın şuursuzluklarınla, Şu sefil kanlı beşikli dünyaya, Artık çocuk doğurup durma. Zulümden gelen ölüm de senin için, Açlık ve ayrılık da. Çocuklar diyorum çocuklar kadın! Sen ne yaparsan yap, Olmayan babasının kokusunu özler,sever En çok da. Cansel Işık/Manyakaşkıngelini |
saygılar