Aklımda Gözlerin
akşam telaşla uğrarken şehre
sabrım yine düşer küfre gözlerin kaybolur aklımda şizofren sancılar tenhalanır aralanır ütopyadan kapılar her sanrıda kapanır içimde yaralanmış bir ikindidir yüreğim aklım karışır gölgelere tuzakdır gözlerine caddeler suskunlaşır gözbebeklerın dökülür feri ellerime mavi bir deniz dellenir avuçlarımda içim bir tuhaf olur gün tüm bekleyişler de kısrak bir zaman saatler .akrep zehiri öldürür geri dönüşleri istesemde ateşten ellerimle tutamam yağmurları sabrımın bittiği yerde akşam olur eşkıyalar boynu nu dağlara yatırır dağların karşı durulmaz kinine çocuklar korkuyu öğrenir öğrenir de bugün aklımın pamuktan ipliğine gözlerin asılır kilitlenir üzerimize ütopyadan kapılar |
boynu nu dağlara yatırır
dağların karşı durulmaz kinine
çocuklar korkuyu öğrenir
öğrenir de bugün
aklımın pamuktan ipliğine
gözlerin asılır
kilitlenir üzerimize ütopyadan kapılar
HERŞEY KAPALI KAPILARDA ARTIK DOST DERİNE DALAN YÜREĞE SELAM KAL SEVGİLERDE...