İnsan böyle mi ?
İzmarit çokluğu yokluğunda
Sigara dumanı yükselirken tavana , ben hayalini kuruyordum.. İnsan böyle mi özler “yalnızlığının sahibini” Sessizliğin sebebenini.. Sensizliğin Sen’ini.. Ben özlüyorum. Geride bırakırken acı çekmedin mi ? Taksi ilerlerken yavaş yavaş , gözlerin de küçülerek kaybolduğumda , göz yaşlarında gitmedi mi arkamdan , senin gibi terk ederek.. İnsan böyle mi gider ? Benim gibi kalıp. Ben kalıyorum.. Kaldığım yerde bekliyorum seni. Nasıl gittiysen öyle de döner gibi. Ben seveceğim hep varmışsın gibi Merak etme! İnsan böyle mi bekler ? Güneşe yalan ayak gider gibi.. Tarık Nohut (Te-İki) |Nisan 16’-12:25| |