Sen Kalır İçimde..Yanımda söyleyemediklerim Aldım bir kurşun kalem 2-3 sararmış kağıt koydum arka cebime Bu gece de duygularım Tetikte.. An be an yalnızlık var gölgem de görüyorum takip ediliyorum nefesi ensemde.. Günün en karanlık saatine yürüyorum içimden susmak geliyor geceye nedense şiir yazmak istiyorum küfür ede ede.... Bulursam ,boş kırık dökük , acıya dayanıklı bir bank İzin alır otururum lambalardan o parkta ölen aşklardan terk edilmişliklerden Alınca kalemi elime En uzak pencereye dalarım Belki seni bir pencere kenarında bulurum diye Bir ihtimal.. İlk önce gece’nin hüznünde kaybolur varımı yoğumu dökerim yerlere kendime gelir , yalnızların ışıltısında bulurum yüreğimi... Kağıdı karşıma alınca , durur kalemimin mürekkebi Doldurmaz duygularım bir kağıt parçasını bile senden sonra.. "Sessiz’lik duyduğum en güzel nakarattır.." Duyamadıklarım’ı saymıyorum.. Düşünmekten bir noktaya dalan , siyah gözlerim Anlayamadığım bir iç’ses bir yankı , bir anons.. Göremediğim ölen yalnızlıklar Git diyor ; mekan , zaman vermeden Farketmez Önemi yok O’nsuz olmaz diyorum yürüyemem derman kalmaz dizlerimde belki de bir başkasını sevemem olur ya giderken , beni de götürmüştür diye.. Kalsın yalnızlık yalnızlık ta güzeldir bir yerde.. Sorduğuna cevap vermez Dinlemez Konuşmaz Ve Anlamaz Ama bilir Yine de gidemem.. Bunları düşünürüm ama bir türlü yazamam Satır araları kabul etmez cümle’lerimi sevgilim tek suçlu sensin. Düşünceler dol’ar Ruh dolar beden dolar Yürek dolar Ama o küçük kağıt dolmaz hiçbir zaman Dene’nir ama bitmez Kalır içimde söyleyemedilerim sana olan Aşk’ım Senin hiç bilmediğin , sen kalır içimde.. beni bir türlü sevmek istemeyen sen Tarık Nohut |