YAKTIĞIN BU ATEŞİ ÜŞÜTÜRKEN DÜŞÜNLEKor ateşler bıraktı sineme yâr eliyle, Bir lâhza sormadı ki yanışın nice diye. Ben yanıp tutuşurken hasretin elemiyle, Seni sevmek suçmu ki bu tavrın acep niye. Sevdânı şu gönlüme mübtelâ eden sensin, Bahtımın rüzgârını gözyaşım nasıl yensin. Çıkmak kolay mı söyle benliğimdeki bensin. Seni sevmek suçmu ki bu tavrın acep niye. Derdin ile bi-çare yüreğimi ezerken, Katmer katmer gül açan gözlerini süzerken. Leylâ’nın mahşerinde mecnun gibi gezerken, Seni sevmek suçmu ki bu tavrın acep niye. Hep böyle mi geçecek ömür denen bu çile, Bülbülün feryâdını sorabilseydim güle. Dinmeyen ahüzârı gelirdi belki dile, Seni sevmek suçmu ki bu tavrın acep niye. Zemheri soğuğunda buz tutmuş gülüşünle, Bin pişman etme beni vefâsız gelişinle. Yaktığın bu ateşi üşütürken düşünle, Seni sevmek suçmu ki bu tavrın acep niye. ....................................Kardelen26 |
her açıdan güzeldi
tebrikler