yorgun bir düşünceyle kalktım sana geldim
daha bişi yaşamadan bişiler paylaşmadan bu gidişin sebebi ney anlamadım
uzun zamandır hiç kimse beni bukadar heycanlandırmadı
bir insan aşık olduğu gün kaybeder’mi
ben sana aşık olduğum gün seni kaybettim



bazen gidişler unutmak için olur geçmişi
sen nereye gidersen git yüzleşeceksin
eninde sonunda unutmak istediğin geçmişinle
giderken bırakmıyorsun yaşadığın onca güzel hatıraları
onca yaşanmış acıları onlarda seninle geliyor
kendi içinde öldüremezsen eğer bir gün bir bakmışsın ki
soğuk bir ten soğuk bir el tutu vermiş elini
geriye baktığında ben ne yaptım diyeceksin



ben sana uzattığım eli tut dedim
sen nerde olursan ol ben seni severim dedim
ya uzattığım eli hiç tutmıcak gidecektin
yada uzanamadığın o ele hiç yaklaşmıcaktın



şimdi ne oldu biliyormusun
gidişin arkanda yığıntılarla dolu bir beden bıraktı
dağlara üflese içindeki ateşi
kül edecek bir özlem ve hasret bıraktın
bu yaralı kalbime bir yarada sen açtın
git şimdi beni düşünme
hangi kalpte yaşamak istiyorsan yaşa
kırdığın bu kalbi bir gün
bir deniz kenarın da mehtaba dönük şarhoş bir şekilde bulacaksın




ben sana gelirken her seferinde
gözlerimde sevgi ve mutlulukla geliyorum
kalbimde büyüyen aşkınla geliyorum
sen bunları göremicek kadar körmüsün sevgilim
her nefesini tenimde hissettiğim de ölüyorum
bir gün sende beni seveceksin diye kalbimde büyüttüğüm ümidim
hepsini ama hepsini bir yıkıntı enkaz haline çevirdi bu gişin
git şimdi hangi kalpte yaşamak istiyorsan o kalbe gir
ama onuda benimgibi harabeye çevirme sevgilim...


Git Git Git...


yazan : samet karaoğlu