Hasret RüzgarıSevgilim... yokluğuna hala alışamadı bu kalbim sensizliği kabullenemiyor bu deli yüreğim kendi içinde isyanlar çıkartıp yakıp, yıkıyor etrafta ne varsa ve savuruyor küllerini semaya bazen hoyrat bir rüzgar bazen sağnak bir yağmur bazen ateş gibi yakıcı bazende bir kar kadar soğuk oluyor bakışların yoksun, yoksun işte ve ben, her zamanki gibi yine susup kaldım ölece gelmeni bekledim bir gün dönersin diye gittiğin günki gibi hala penceredeyim giderken dur gitme diyemedim ardından baka kaldım işte ve şimdi bekliyorum aynı yerde kerem neden kerem olmuştur bilirmisin çünki sevdiğini alamamış yanmış kavrulmuş aslısına ve her sözü, her cümlesi A ile başlarmış ama aslı dememek için hep susarmış aşkını içine atıp ölece yanarmış karanlık, sihirli sözcüklerin anlamı olur bazen bazende kalbini dinlemek için sesini keser ölece sevdamı dinler kalır... |