Suçlusu Sensin
Kimse suçlusu değil bu amansız vedanın,
Ne felek ne de kader yolumuzu kesmedi, Yankısı kulağımda gitme diyen sedanın, Durgun kuşluk vaktiydi rüzgar bile esmedi. Ellerimden elini ırayıp gittin birden, Hâlâ nefret ederim ayrıldığımız yerden, Sana olan kızgınlık çıkmadı ki hiç serden, Aklım sitem etti de gönlüm sana küsmedi. Bulamadım yıllardır gitmene neydi neden, Bir beklenti beslendi içimi meşgul eden, Sanki sen değil idin aşkı bitirip giden, Canda adın canândır asla nefret kusmadı. Yâr yüreğim sevdanı içinden kaldırmadı, Eller neler dedi de yine de aldırmadı, Kaç kişi geldi gitti yerini doldurmadı, Senden başka kimseye sevda için yasmadı. Benliğimi titretir terkinden kalan yılgı, Sana odaklı gözler ağyâre yoktur algı, Ah gönlümden gönlüne kalmasa da bir cılgı, Ümitsizlige düşüp kalp kendini kasmadı. Sensiz duramayınca terk eyledim ilimi, Tüketemedim gitti aşktan kalan zulümü, Eyvahlar teslim aldı sen gidince dilimi, İnledi gece gündüz bir an olsun susmadı. Hasan Ilter |