6
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1238
Okunma

Çok uzaklarda bir güneş doğuyor
hükümsüz hayatların üstüne
azala azala yok olmaya yüz tutuyor insanlık
kuduruyoruz, pençeleşiyoruz arsızlıkla...
Bir ay kararması, bir yağmur
zelzeleye tutuluyor şehir
kıyamında kıyametler kopuyor yürekte...
Hüsrana dönüyor gece,
kendi ellerinde pençeleşiyor can havliyle
ölüm bile hayatla sınanıyor artık
ölümsüzlük ve acının benliğindeki sonsuzluk durmadan can çekişiyor...
Ölümün ve soğuğun arsızlığında
Can havlinde geçiyor hayat…
5.0
100% (5)