gittiği yere kadar
kanayan bir şarkıyı dolamış dilimize
haykırıyor bağıra çağıra sevda içimizde yakıyor bitmek bilmez bir istek bedeni sığınağımız da yok yağan yağmur altında karanlık daha da karanlık ateş çok daha sıcak dudaklarımda gezinen yakıcı sözler ödünç bırakıldı dudaklarına senden yana dökülen her şey gönülden bilinmeyen çekiciliği yüreğinin düşüyor gittikçe içime içime büyüyor günbegün sardıkça seni kokladıkça kokusunu teninin ve yandıkça sen daha da alevli masum düşlerimde daha da doluyorsun içime her saniye içimi yakan büyüsü sende aşkın belleğimin bana oyunlarında unutmuşken her şeyini aşk oyununun ve ayrılığın zalimliği göz ardı edilmişken tutunuyorum sana bir kez daha yansa da içim dursuz duraksız ve geçse de saatler soluksuz kapayıp gözlerimi yarınsız dünlere ve tıkayıp kulaklarımı ayrılığı anlatan bütün türkülere geliyorum sana bir kez daha gittiği yere kadar tutunuyorum aşka bırakma ellerimi atilla güler |
bil ki acı veriyor olmaz ki başka
oysa ki doya daya sarılmak olsa
yüzümüz gülecek çocuklar gibi
tebrık edereım dost kalem harika bir şiir
saygımla