Tut ki…
Ne olursun sus be yüreğim yoruldum
Sevda ırmaklarında duruldum Bir isimsiz kurşun ile vuruldum Tut ki bu sevdadan geriye kalan namluda ki barut izleri Seni özlemekten yoruldu bu serseri Bilmem ne zaman sönecek içimde ki bu yangın yeri İçimde ki baharın yeşili hasretin artık kül rengi Tut ki söz dinlemez yüreğim aşk yarası asi Sen sakın ağlama gözbebeğim Ben sana sığınmış bir aşk tanesiyim Sevdanın kirpik uçların da mülteciyim Tut ki ben yüreğine düşen bir aşk cemresiyim Sen ki giderken yüreğime karalar ektin O masum beyazları ellerin ile biçtin Sen ayrılığın rengini çoktan seçtin Tut ki tahammülü kalmadı bu aşkın bozuldu ahengi |